အားလံုးေသာ ခ်စ္ေမာင္ႏွမမ်ား မဂၤလာပါေနာ္။ ဒီေန႕ေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ ေမာင္ႏွမေတြကုိ ရာသီေပၚသီးႏွံ ေတြကုိ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးစားႏုိင္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိတာေလးကို မွ်ေ၀ေပးပါမယ္ေနာ္။ ဒီပို႕စ္ေလးက ကၽြန္မတုိ႕ မိသားစုရဲ႕ (အထူးသျဖင့္ ကၽြန္မရဲ႕အဘြားႏွစ္ေယာက္၊ ၾကီးေတာ္မ်ားနဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕အေမ) တုိ႕ရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းပံုေလးေတြ၊ စည္းကမ္းေကာင္းပံုေလးေတြကုိ မွ်ေ၀တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္ေနာ္။
ကၽြန္မတုိ႕ မိသားစုမွာ ရာသီအလုိက္ ေပါေပါမ်ားမ်ား ၀ယ္ယူရရွိႏုိင္တဲ့ ဆီးသီး၊ မရမ္းသီး၊ မန္က်ည္းသီး၊ သရက္သီး၊ ေရွာက္သီး၊ သံပုရာသီး၊ ငရုတ္သီး၊ မုန္လာဥ၊ မႈိ၊ သစ္တုိသီး စတာေတြကုိ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးစားႏုိင္ ေအာင္ လုပ္နည္းေလးပါေနာ္။ ကၽြန္မတုိ႕ အိမ္မွာ ရာသီအလုိက္ ထြက္တဲ့ သီးႏွံေတြကုိ အျမဲမျပတ္ စားႏုိင္ေအာင္ လုိ႕ အေျခာက္လွန္း သင့္တာကုိလွန္း၊ ယုိလုပ္ျပီးသိမ္းထားသိမ္း၊ ဆားရည္စိမ္သင့္တာ ဆားရည္စိမ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ထားတတ္ပါတယ္။
ဆီးသီး
ဆီးသီးက ကၽြန္မတုိ႕ အိမ္မွာ အပင္မရွိဘူးေနာ္။ ဆီးသီး (အခ်ဥ္သီး) ကုိ ေစ်းကေန ၀ယ္လာျပီးရင္ ေရစင္ေအာင္ေဆး၊ ငံျပာရည္ ငရုတ္သီးမႈန္႕နဲ႕နယ္၊ နံနံပင္ေလးအုပ္ျပီး စားတတ္ၾကသလုိ ဆီးသီးကုိ ဆား၊ ငရုတ္သီးအေရာင္မႈန္႕၊ ေဆးသၾကားတုိ႕နဲ႕လည္း စားၾကပါေသးတယ္။ ကၽြန္မတုိ႕ ငယ္ငယ္တုန္းက ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕ အၾကီးေအးက ဆီးသီးေပၚခ်ိန္တုိင္း ဆီးသီးေတြကုိ ေရေဆး၊ တစ္ေနလွန္းျပီးေတာ့ ညဘက္က ထန္းလ်က္နဲ႕ ေညာင္ေစးက်ေအာင္ ထုိးထားတဲ့ ဆီးယုိေလးကို ပုလင္းေလးထဲ ထည့္ျပီး အၾကာၾကီး ထားစားလုိ႕ရေအာင္ လုပ္ေကၽြးပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးဘူးေနာ္။ ကၽြန္မတုိ႕ ေမာ္လျမိဳင္ဘက္က ဆီးသီးေျခာက္ကုိ ငါးမီးအံုးေလးက အသားေလးေတြ ဖဲ့ျပီးထည့္၊ လက္ပံေျခာက္ေလးေတြနဲ႕ ဆီးသီးဟင္းခ်ဳိ ခ်က္စားတတ္ၾကပါေသးတယ္ေနာ္။ ကၽြန္မအဘြားခ်က္တဲ့ ဆီးသီးဟင္းခ်ဳိကေတာ့ ကၽြန္မတုိ႕ ေမာင္ႏွမေတြ အရမ္းၾကိဳက္။ အခုအခ်ိန္ထိ ဆီးသီးေပၚခ်ိန္ဆုိရင္ ကၽြန္မတုိ႕အိမ္မွာ ဆီးသီးေတြ၀ယ္၊ ေရေဆး၊ အလံုးလွတာေလးေတြကုိ ဆီးယုိထုိးဖုိ႕ ခဲြထားသလုိ၊ သိပ္မလွတဲ့ အလံုးေလးေတြကုိေတာ့ ဆီးသီးေျခာက္လွန္းျပီး ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ သိမ္းထားၾကပါတယ္။
မရမ္းသီးေမာ္လျမိဳင္ဘက္က မန္က်ည္းသီးအစား မရမ္းသီးကို အခ်ဥ္အျဖစ္ သံုးတာမ်ားပါတယ္။ မရမ္းသီးေတြ အေစ့မယွက္ခင္မွာေတာ့ မရမ္းသီးကုိ ဆားရည္စိမ္ျပီး ႏွစ္ပတ္လည္ထားလုိ႕ရေအာင္ လုပ္ပါတယ္ေနာ္။ ေနာက္ျပီး မရမ္းသီးေပၚခ်ိန္မွာ အခက္အခဲမရွိေပမယ့္ မရမ္းသီး ရွားတဲ့အခါမွာ အခ်ဥ္ဟင္းခ်က္စားလုိ႕ရေအာင္ မရမ္းသီးကုိ ေရေဆး၊ ထက္ျခမ္းခဲြ၊ အေစ့ထုတ္၊ ဆားနယ္ျပီးေနပူလွန္ အုိးသိပ္ လုပ္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလုိ အိုးသိပ္ထားတဲ့ မရမ္းျပားကုိ ဟင္းခ်က္တဲ့အခါမွာ ထည့္သံုးရံုတင္မကပါဘူး၊ ငပိေထာင္းေထာင္းတဲ့အခါမွာလည္း ထည့္သံုးတတ္သလုိ ရင္ေတြတုန္ျပီး မူးေမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲ့ဒီမရမ္းျပားကုိ သၾကားေလးနဲ႕ ေရာနယ္ျပီး စားေပးရင္ အမူးအေမာ သက္သာေစပါတယ္ေနာ္။ ကၽြန္မအိမ္မွာ မူးလုိက္တာဆုိျပီး ကၽြန္မအကုိကုိ ညာျပီး ေျပာရင္ အစ္ကုိက ေအး ႕႕ ႕ ေနဦး ႕ ႕ ႕ ငါ မရမ္းျပားနဲ႕ သၾကားနဲ႕ လုပ္ေပးမယ္ဆုိျပီး လုပ္ေပးတာ ႕ ႕ ႕ ကၽြန္မက အဲ့ဒီလုိ ညာျပီးစားေနက် :D ေနာက္ျပီး မရမ္းျပားကုိ ထက္ျခမ္းခဲြ၊ အေစ့ထုတ္ျပီး ထံုးေရၾကည္နဲ႕ ညသိပ္စိမ္၊ မနက္က်မွ ဆယ္ယူျပီး သၾကားရည္နဲ႕ ေညာင္ေစးက်ေအာင္ က်ဳိ၊ ျပီးရင္ ေနာက္တစ္ရက္ ေနပူလွန္း၊ ေနာက္ေန႕က် တစ္ခါ သၾကးရည္နဲ႕ ျပန္က်ဳိ၊ အဲ့ဒီလုိ သံုးေလးခါ လုပ္ျပီး မရမ္းသီး အကၽြတ္ယုိလည္း လုပ္ျပီး ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ ထားစားတာလည္း လုပ္ေသးတယ္ေနာ္။ ေျပာရင္း စားခ်င္လုိက္တာေနာ္။
မန္က်ည္းသီး
မန္က်ည္းသီးအသစ္ေပၚခ်ိန္မွာဆုိ မန္က်ည္းသီးက အေရာင္မမဲဘဲ အညိဳေဖ်ာ့ေရာင္ေလးေနာ္။ သူကလည္း အခ်ဳိသီးနဲ႕ အခ်ဥ္သီးရွိတာမုိ႕ အသုပ္သုပ္စားဖုိ႕အတြက္ အခ်ဥ္သီးကုိ ၀ယ္ျပီး မန္က်ည္းေဖ်ာ္ရည္ အတြက္ အခ်ဳိသီးကုိ ၀ယ္တယ္ေနာ္။ အဲ့ဒီအခါက်ရင္လည္း မန္က်ည္းသီးေတြကုိ အေစ့ထုတ္ျပီး လက္သီးဆုပ္ေလာက္ အလံုးေလးေတြလံုးလံုးျပီး ေနပူလွန္း၊ စဥ့္အုိးေလးေတြထဲ အခ်ဳိသီးနဲ႕ အခ်ဥ္သီးခဲြထည့္ျပီး သိပ္ထားေပေတာ့ပဲ။
သရက္သီး
သရက္သီးကုိက်ေတာ့ သၾကၤန္လက္ေဆးမုိး ရြာတဲ့အခါ ေလနဲ႕အတူ ေၾကြက်သြားတဲ့ သရက္သီးေတြကုိ ေကာက္ျပီး မကြဲသြားတာေလးေတြဆုိရင္ ေရစိမ္ထား၊ ေန႕စဥ္ ေရအသစ္လဲျပီး တစ္ပတ္ေလာက္က်ေတာ့မွ ဆားရည္စိမ္ျပီး ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ ထားတာပဲ။ ကြဲသြားတာေလးေတြဆုိရင္ေတာ့ ထက္ျခမ္းခဲြ၊ ျပီးေတာ့မွ ႏွစ္ပုိင္းထပ္ပုိင္းျပီး ေနပူလွန္း၊ ေျခာက္သြားျပီဆုိရင္ ဒီအတုိင္းသိမ္းထားသင့္တာကုိ သိမ္းထား၊ တခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ သရက္သီးသနပ္လုပ္ျပီး ပုလင္းနဲ႕ သိပ္ထား၊ ျပီးရင္ အိမ္နဲ႕ေ၀းေ၀းေနရတဲ့သူေတြ ဆီကုိ လက္ေဆာင္ေပးပုိ႕ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ကြဲသြားတဲ့ သရက္ေလးေတြကုိ ခပ္ပါးပါးလွီး ၂ ေနေလာက္လွန္းျပီး ထန္းလ်က္နဲ႕ သရက္ယုိထုိး။ သိပ္ေကာင္း။ သရက္သီးအမွည့္ေတြ မုိးဦးမက်ခင္ ေကၽြျပီဆုိရင္ေတာ့ ကြဲသြားတဲ့ သရက္သီးေတြကုိ အခြံႏႊာျပီး အႏွစ္ေတြကုိ ဇလံုတစ္လံုးထဲ တုိက္ခ်၊ ျပီးရင္ ထန္းလ်က္နည္းနည္းနဲ႕ သရက္သီးအႏွစ္ေတြကုိ ယုိထုိး၊ ယုိခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗာဒံရြက္၊ ဒါမွမဟုတ္ စေလာင္းဖံုးေပၚမွာ ဆီသုပ္ျပီး သရက္ယုိအႏွစ္ေတြကုိ အျပန္႔လုိက္ျဖစ္ေအာင္ မ်က္ႏွာျပင္ညွိ၊ အေျခာက္လွန္းျပီး သရက္ဖ်င္လုပ္ေသးတယ္။ အဲ့ဒီသရက္ဖ်င္ကုိ ၾကာၾကာခံခ်င္ရင္ ေနပူလွန္းတုိင္း ဟုိဘက္ဒီဘက္ အေျခာက္ညီေအာင္လည္း လွန္း၊ ျပီးရင္ ဆီေလးသုပ္ထား၊ ျပီးရင္ အခ်ဳိအတုိင္းပဲ စားစား၊ ႏြယ္ခ်ဳိငရုတ္သီးမႈန္႕ေလးပဲ ျဖဴးစားစား အလြန္အရသာရွိ။
ေရွာက္သီးနဲ႕ သံပုရာသီး
ေရွာက္သံပုရာကေလ ေနပူတာနဲ႕ သူတုိ႕က ရွားေတာ့တာပဲ။ အခုေခတ္မွာေတာ့ နည္းပညာေတြက တုိးတက္လာေတာ့ သံပုရာသီး ရွားသြားေပမယ့္ ေဟာ္လန္သံပုရာတုိ႕ သံပယုိတုိ႕က ေနရာယူလာၾကျပီ။ ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္မအပါအ၀င္ ကၽြန္မရဲ႕ အဘြားနဲ႕ ၾကီးေတာ္မ်ားက ေရွးထံုးကုိ မပယ္ႏုိင္သူမ်ားဆုိေတာ့ သံပုရာသီး ပုစိေကြးေလးလည္း တန္ဖုိးထားတာပဲ၊ ေရွာက္သီးမ်ား အခြံေတာင္ လႊင့္မပစ္ဘူး။ သံပုရာသီးေပါခ်ိန္ဆုိ ေလးစိတ္ထုိး၊ ဆားနယ္၊ ပုလင္းထဲထည့္ျပီးပုလင္းလုိက္ ေနပူလွန္းတာယူမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ဘဲ ေလးစိတ္ထုိး၊ ဆားနယ္ျပီး အေျခာက္လွန္း၊ မေျခာက္တေျခာက္အခ်ိန္မွာ ႏြယ္ခ်ဳိမႈန္႕ေလးျဖဴးျပီး အခ်ဥ္ေပါင္းလုပ္စားတာ ယူမလား အကုန္ရတယ္ေနာ္။ ေရွာက္သီးေပၚခ်ိန္ဆုိ ပုစြန္ဆိတ္ေလးေတြ ေပၚခ်ိန္နဲ႕အကုိက္ပဲမုိ႕ ေရွာက္သီးသုပ္စားရံုတင္မက ေရွာက္သီးအခံြကို ပါးပါးလွီး၊ တစ္ေရျပဳတ္ပစ္၊ ျပီးေတာ့မွ ေရွာက္သီးအနည္းငယ္၊ ဆား၊ ထန္းလွ်က္တုိ႕နဲ႕ ေရွာက္ယုိထုိးစားရင္ ေလေၾကသတဲ့။ အဲ့ဒီလုိလည္း လုပ္ေသးတယ္။ ေနာက္ျပီး ေရွာက္သီးအလံုးလုိက္က အကြင္းလုိက္လွီး၊ ဆားနဲ႕နယ္၊ ေနပူလွန္းလုိက္၊ အုိးသိပ္လုိက္၊ ေနပူလွန္းလုိက္၊ ႏူးျပီး အိလာ၊ ေျခာက္လာတဲ့အခါ ႏြယ္ခ်ဳိမႈန္႕နဲ႕လူးစား။ ေမာ္လျမိဳင္ေရွာက္သီးေဆးျပားရေရာ။ ေကာင္းမွေကာင္း၊ အေမဘက္က အဘြားက ပုိစံုေသးတယ္။ ေရွာက္သီးနဲ႕ ဆင္တံုးမႏြယ္နဲ႕ ႏြယ္ခ်ဳိနဲ႕ေပါင္းျပီး ေဆးေဖာ္ေသးတယ္ေနာ္။ တစ္ႏွစ္လံုးမျပတ္ဘူးေနာ္။
ငရုတ္သီးငရုတ္သီးေတာင့္ေတြဆုိလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပဲ။ ရာသီေပၚခ်ိန္ ငရုတ္သီးေတာင့္ လႈိင္လႈိင္ေပၚျပီဆုိ ကၽြန္မအဘြားတုိ႕ အလုပ္ရႈပ္ျပီပဲ။ ငရုတ္သီး အပုပြေတာင့္က ဟင္းခ်က္ရင္ အေရာင္လွဖုိ႕၊ ငရုတ္သီးမုိးေမွ်ာ္ကေတာ့ အေလွာ္မႈန္႕အတြက္၊ သနပ္စံုလုပ္ရင္၊ ငါးေျခာက္ေထာင္းေၾကာ္၊ ငါးေၾကာ္တုိ႕အတြက္ ငရုတ္သီးေတာင့္လံုးေၾကာ္ေလးထည့္ဖုိ႕အတြက္ အဲ့ဒီလုိ ခဲြျခားျပီး ေနပူလွန္း၊ ျပီးရင္ အညွာေျခႊ၊ ကပ္ေက်းနဲ႕ညွပ္၊ အေစ့ထုတ္ျပီးမွ ပုလင္းၾကီးေတြထဲထည့္၊ ေလလံုေအာင္ပိတ္ျပီး ႏွစ္ပတ္လည္ေအာင္ သိမ္းတာ။ အဘြားက ကၽြန္မတုိ႕ေမာင္ႏွမေတြကုိ အဲ့ဒီလုိလုပ္ခုိင္းရင္ က်န္တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြက ထြက္ေျပးခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္မက အဘြားနဲ႕ မတည့္သူမုိ႕ အဘြားရဲ႕တံျမက္စည္းစာ မမိရေအာင္ အဘြားနားကပ္ျပီး အျမဲလုပ္ေပးရပါတယ္။
မုန္လာဥေျခာက္
အေဖဘက္က အဘုိးက တရုတ္မုိ႕ မုန္လာဥေျခာက္ အိမ္မွာ မျပတ္ပါဘူး။ မုန္လာဥေတြ ေပါျပီဆုိ ၀ယ္လာျပီး မုန္လာဥေကာင္းေကာင္းေတြကုိ အေျခာက္လွန္းျပီး ၀က္ရုိး၊ ၾကက္ရုိး၊ ဘဲရုိး စတာေတြနဲ႕ စြပ္ျပဳတ္လုပ္ေသာက္ေလ့ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မက ခပ္ငယ္ငယ္က အဲ့ဒီမုန္လာဥေျခာက္ကုိ အနံ႕ မခံႏုိင္လုိ႕ မၾကိဳက္ခဲ့ေပမယ့္ ေရနဲ႕ ေသခ်ာေဆးျပီးမွ ခ်က္လုိက္ရင္ အလြန္စားေကာင္းတာမုိ႕ ၾကိဳက္သြားပါတယ္။ မုန္လာရြက္ကုိေတာ့ အခ်ဥ္တည္ျပီး ငါးပိနဲ႕ တုိ႕သလုိ၊ မုန္ညင္းခ်ဥ္လုိပဲ အသားနဲ႕လည္း ေၾကာ္တတ္၊ ခ်က္တတ္ပါေသးတယ္။ (ကၽြန္မရဲ႕အေဖဘက္က အဘြားရဲ႕ အမၾကီး (အေမၾကီး)က အခ်ဥ္ (ခ်ဥ္ဖတ္)တည္တာ အရမ္းေတာ္တာ။ ကၽြန္မတုိ႕ ငယ္ငယ္တုိ႕က အေမၾကီးက အဲ့ဒီလုိခ်ဥ္ဖတ္တည္ျပီး ကၽြန္မတုိ႕ကုိ ေက်ာင္းထားေပးခဲ့တာ။)
ၾကံမဆုိင္
မုန္ညင္းစိမ္းကုိ ေရေဆး၊ တစ္ေနလွန္း၊ ျပီးေတာ့မွ ဆား၊ ဆန္ေဆးရည္နဲ႕ အခ်ဥ္တည္တာပါ။ ပုလင္းနဲ႕ သြပ္ျပီး ႏွစ္ေပါက္ထားႏုိင္ေအာင္ ေနလွန္းလွန္းေပးျပီး သိမ္းပါတယ္။ ၀က္နံရုိးနဲ႕ ျပဳတ္ေသာက္သလုိ၊ ၀က္သားသံုးထပ္သားနဲ႕ ေၾကာ္စားစား၊ ခ်က္စားစား အရသာရွိလွပါတယ္။
မႈိေျခာက္
ေမာ္လျမိဳင္ ေညာင္ပင္ဆိပ္ရြာက အဘြားရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးေတြအမ်ားၾကီးပဲ။ မုိးေလးတျဖိဳက္ ႏွစ္ျဖိဳက္ရြာလုိက္၊ ေနေလးပူလုိက္ဆုိရင္ ေညာင္ပင္ဆိပ္မွာ မႈိေတြ တအားထြက္ျပီ။ သဘာ၀က ေပါက္တဲ့ မႈိေတြမုိ႕ အဆိပ္ရွိႏုိင္တယ္ပဲ ေျပာေျပာ၊ ဘာပဲေျပာေျပာ မႈိဆုိရင္ အရမ္းအရမ္းကုိ ၾကိဳက္ပါတယ္။ ေညာင္ပင္ဆိပ္က အမ်ဳိးေတြက ကၽြန္မတုိ႕အိမ္ကုိ မႈိေတြေတာင္းေတြနဲ႕ လာေပးၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း မႈိခ်ဥ္တည္ျပီး လာေပးၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း မႈိေျခာက္လုပ္ျပီး လာေပးၾကပါတယ္။ အဲ့ဒါကုိ ကၽြန္မက အတုယူျပီး တစ္ခါတေလ ေငြႏွင္းမႈိေတြမ်ား ေပါမ်ားခဲ့ရင္ ၀ယ္ျပီး မႈိေျခာက္လုပ္ျပီး အသားဟင္းထဲ ထည့္ခ်က္သလုိ ဟင္းခ်ဳိ၊ ၾကာဇံခ်က္ စတာေတြထဲလည္း ထည့္ခ်က္ပါေသးတယ္။ ကၽြန္မအစ္ကုိက အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ သူ႕အမ်ဳိးသမီးဘက္က အမ်ဳိးေတြက ျပည္၊ ေပါက္ေခါင္းဘက္ကလုိ႕ ေျပာပါတယ္။ သူတုိ႕ဆီကလည္း မႈိေျခာက္ေတြ ႏွစ္စဥ္လက္ေဆာင္ရပါတယ္။ စကားမစပ္ ဒီေန႕ေတာင္မွ ဘဲသားနဲ႕ အဲ့ဒီမႈိေျခာက္ကုိ ခ်က္လာပါေသးတယ္။
သစ္တုိသီး
ေမာ္လျမိဳင္ဘက္မွာ အခ်ဥ္ေပါင္းေရာင္းတဲ့သူလည္း သစ္တုိသီးကုိ အခံြႏႊာ၊ ေဘးသားေလးေတြကုိ ဓားေလးနဲ႕ေပါက္၊ ေဆးသၾကား၊ ဆား၊ ငရုတ္သီးမႈန္႕နဲ႕နယ္ျပီးေရာင္းတယ္။ ကၽြန္မက သစ္တုိသီးအေစ့ကုိ ပုိၾကိဳက္တယ္၊ အေစ့ရဲ႕အခံြမွာပါတဲ့အႏွစ္ႏုႏုေလးေတြက စားလုိ႕ အရမ္းေကာင္းတယ္။ သစ္တုိသီးကုိ အိမ္မွာေတာ့ အဘြားက ၀က္သားနဲ႕ ခ်က္သလုိ သစ္တုိသီးေတြကုိ ပုစြန္ေျခာက္နဲ႕လည္း ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ပါတယ္။ သစ္တုိသီးဆားရည္စိမ္ထားရင္ေတာ့ ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ ခံတာမုိ႕ ကၽြန္မတုိ႕ ေမာ္လျမိဳင္မွာေနတုန္းက အျမဲစားရပါတယ္။ အခုေတာ့ သစ္တုိသီးမစားရတာေတာင္ ၾကာျပီ။
ဆီးျဖဴသီး
ဆီးျဖဴသီးကို ငါးျမင္း၊ ငါးတန္စတဲ့ အဆီမ်ား၊ အသားထူတဲ့ ငါးမ်ဳိးနဲ႕ ခ်က္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဆီးျဖဴသီးကုိ ငါးပိေကာင္နဲ႕လည္း ခ်က္တတ္ပါေသးတယ္။ အိမ္မွာရွိတဲ့ ျခံ၀င္းထဲ၊ တံခါးၾကား၊ ကုတင္ေအာက္၊ ဗီရုိေအာက္တုိ႕မွာလည္း ေျမႊ၀င္ေခြမွာစုိးလုိ႕ဆုိျပီး ဆီးျဖဴသီး ခ်ထားပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ဆီးျဖဴသီးကုိ အေျခာက္လုပ္ထားျပီး ရာသီခ်ိန္မဟုတ္တဲ့အခါမွာ ဟင္းထဲ ထည့္ခ်က္စားပါတယ္။ ေနာက္တစ္နည္းက ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ကုိ ဆံပင္သန္ေအာင္လုပ္တဲ့ အုန္းဆီထဲ ထည့္ပါေသးတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ အေဖနဲ႕အေမဘက္က အဘြားႏွစ္ေယာက္က ဂ်ပန္ေခတ္ကုိ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတဲ့သူေတြမုိ႕ လုိ႕ ထင္ပါတယ္။ စားေသာက္စရာေတြကုိ ဘယ္ေတာ့မွ လႊင့္ပစ္ရတယ္မရွိေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ - ထမင္းေလး ပုိခဲ့ရင္ေတာင္မွ လႊင့္မပစ္ဘဲ ေနပူလွန္းျပီး ေန႕ခင္းေန႕လည္က်ရင္ ဆီပူေလးထုိးျပီး ထမင္းေျခာက္ ေၾကာ္ေလး ေၾကာ္ေကၽြးတတ္ပါတယ္။ ထမင္းခ်ဳိး (ဂ်ဳိး) ကုိလည္း ထုိနည္းတူပဲ တစ္ခါမွ လႊင့္ပစ္တာ မေတြ႕ဖူးပါဘူး။ ကၽြန္မတုိ႕ အိမ္ေခါင္မုိးနဲ႕ ျခံစည္းရုိး ပတ္ပတ္လည္မွာ စေကာေတြ ဗန္းေတြနဲ႕ ရာသီေပၚ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကုိ အေျခာက္လွန္းတာ အျမဲမျပတ္ပါ။
အဲ့ဒီလုိလုပ္ထားေတာ့ အစားအစာေတြကုိ စားခ်င္တုိင္းစားေနရတဲ့ ကၽြန္မ ျပည္ပမွာ ေက်ာင္းေလး ခဏသြားတက္ပါတယ္။ ဟုိမွာ အဲ့ဒီလုိဟာေတြ မရွိဘူးေလေနာ္။ ဟင္းခ်က္တုိင္း မရမ္းျပားပါခ်င္ရတာနဲ႕။ ဆီးသီးဟင္းခ်ဳိေလး ခ်က္စားခ်င္ရတာနဲ႕၊ ဗူးသီးဟင္းခါးေလး ေသာက္ခ်င္ရတာနဲ႕၊ ဒန္႕သလြန္သီးနဲ႕ ငါးရံ႕ခ်ဥ္ရည္ဟင္းခ်က္စားခ်င္ရတာနဲ႕ ႕ ႕ ႕ စေသာ စေသာ ``ခ်င္´´ မ်ားကုိ ေပါင္းျပီး အိမ္ကုိ အမွာပါးလုိက္တာေတြက ပင္စိမ္းရြက္ေျခာက္၊ ဒန္႕သလြန္ရြက္ေျခာက္၊ ျမင္းခြာရြက္ေျခာက္၊ ကြမ္းရြက္ေျခာက္၊ ဗူးသီးေျခာက္၊ ဒန္႕သလြန္သီးေျခာက္၊ လက္ပံပြင့္ေျခာက္၊ စတာေတြလည္းမွာေရာ ႕ ႕ ႕ ကၽြန္မ အစ္ကုိက ကၽြန္မကုိ ေထာပနာျပဳပါတယ္ ႕ ႕ ႕ ဂ်ပုမ ႕ ႕ ႕ နင္ျမန္မာျပည္ျပန္လာျပီး တစ္အိမ္လံုးသာ မ သြားလုိက္ေတာ့တဲ့ ႕ ႕ ႕ နင္ စျပီး ေက်ာင္းတက္ကတည္းက အိမ္ကေန ပို႕လုိက္ရတာ ႕ ႕ ႕ နင္ေက်ာင္းလည္းျပီးလုိ႕ ဘြဲ႕လည္းရေရာ ငါတုိ႕ နင့္ကုိ စားစရာေတြ ပုိ႕ခနဲ႕တင္ မြဲျပီတဲ့ေလ။ :D အဲ့ဒီလုိခ်စ္တာ။
မလုတုိ႕အိမ္ကေတာ့ အားရတယ္ ရွိမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။
ReplyDeleteေလးစားပါတယ္
ညီမတုိ႕အိမ္ကေတာ့ အဲ့ဒီလုိ မလုပ္ျဖစ္ဘူး
ေက်းဇူးပါ မလု
ဒီပိုစ္ ဖတ္ျပီး အဘြား ကို သတိရလိုက္တာ၊ အိမ္က အဘြား လည္း မလုလု အဘြားေတြလို ပဲ။
ReplyDeleteအမေရ မဂၤလာပါ။ ဒီပို ့စ္ ဖတ္ျပီး အမတို ့အိမ္က အိမ္ေနာက္ေဖး စီမံခန္ ့ခဲြတတ္တာ အရမ္း သေဘာက်တယ္ဗ်ာ။ ဗဟုသုတလည္း ရလိုက္တယ္။ ေက်းဇူးပါ။
ReplyDeleteမလုေျပာတာ ဖတ္ျပီး သြားရည္ ျမိဳခ်ရတာ အခါခါ.. ေတာ္လိုက္ၾကတာေနာ္.. မလုတုိ႔လည္း အဲဒီလုိ လုပ္နည္းေတြ အဘြားေတြ ဆီကေန အေမြရလုိက္မွာပဲ... ကုိယ့္ျမန္မာအစားအစာကေတာ့ ဘယ္ပဲေရာက္ေန ေရာက္ေန လြမ္းတယ္ မလုေရ.. သူ႕တုိ႔အစားအစာေတြ ေရရွည္မွ မစားႏုိင္တာ.. :)
ReplyDeleteမမလု စာေတြဖတ္ေတာ့ အဘြားကို သတိရတယ္။ အဘြားရွိတုန္းက ထမင္းေၿခာက္ေၾကာ္ စားရတယ္။ အေမဆိုလည္း စည္းကမ္းအရမ္းရွိတယ္။ အေလအလြင့္မရွိဘူး ။ အိမ္သတိရလိုက္တာ မမလုေရ...
ReplyDeleteသစ္တုိသီး ငါးပိခ်က္ ဆုိတာကုိ လြမ္းလုိက္တာ။
ReplyDeleteအမည္မသိ ညီမေရ ႕ ႕ အလည္လာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါေနာ္။ မမလုတုိ႕အိမ္ကေတာ့ အဲ့ဒါမ်ဳိး လုပ္ထားမွ ေတာ္ကာက်တယ္။ မိသားစုမ်ားလုိ႕ေလ
ReplyDeleteကုိရဲျမတ္သြင္ေရ ႕ ႕ ႕ အလည္လာတဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးပါေနာ္။ အဘြားေတြက အဲ့ဒီလုိမ်ဳိးပဲ ေနမွာေနာ္။ အဘြားတုိင္း အတူတူပဲေနမွာေနာ္။
ကုိေနညိဳရင့္ေရ ႕ ႕ ႕ အလည္လာတဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးပါေနာ္။ ဗဟုသုတရသြားတယ္ဆုိလုိ႕ ပုိျပီး ပီတိျဖစ္မိပါတယ္ေနာ္။ ေနာက္လည္း လာလည္ပါလုိ႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ေနာ္
ႏုစံေရ ႕ ႕ ႕ မလုတုိ႕ အဘြားေတြက မလုတုိ႕ ငယ္ငယ္ကတည္းက အဲ့ဒါေတြကုိ ၀ုိင္းကူလုပ္ခုိင္းေတာ့ေလ က်င့္သားရသြားတာေပါ့ေနာ္။ အခုလည္း အိမ္မွာ ဒီလုိပဲ လုပ္ေနက်ပါပဲေနာ္။ ျမန္မာအစားအစာပဲ ၾကိဳက္တယ္။ တျခားအစားအစာကုိ ဘယ္ေလာက္ပဲ စားရစားရ တင္းတိမ္တယ္မရွိဘူးေနာ္
ညီမေလး စုဗူးေရ ႕ ႕ ႕ ထမ္းေျခာက္ေၾကာ္ေလးနဲ႕ ေရေႏြးၾကမ္းေလးနဲ႕ဆုိ သိပ္ေကာင္းတာေနာ္။ အိမ္ကုိ အိမ္သတိရေအာင္ လုပ္မိတယ္ဆုိရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္။
ပံုရိပ္ေရ ႕ ႕ ႕ သစ္တုိသီးငါးပိခ်က္ အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္။ ေျပာရင္း စားခ်င္လာျပီ။ သြားေရက်တယ္ေနာ္
hi sister...thanks a lot.i have already copied ur blog.now i like to cook much. thanks sister. May u be healthy and happy forever.
ReplyDelete